Komisja Genetyki Sądowej Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii
Przewodniczący: prof. dr hab. n. med. Tomasz Grzybowski (Bydgoszcz)
Członkowie: dr hab. Wojciech Branicki, prof. nadzw. (Kraków)
prof. dr hab. n. med. Tadeusz Dobosz (Wrocław),
dr hab. n. med. Renata Jacewicz (Łódź),
dr hab. n. med. Piotr Kozioł (Lublin),
insp. Małgorzata Kwietniewska (Warszawa)
dr n. med. Andrzej Ossowski (Szczecin)
prof. dr hab. n. med. Ryszard Pawłowski (Gdańsk),
dr hab. n. med. Witold Pepiński (Białystok)
prof. dr hab. n. med. Rafał Płoski (Warszawa)
prof. dr hab. n. med. Zofia Szczerkowska (Gdańsk)
Sekretarz Komisji: dr hab. n. med. Marcin Woźniak (Bydgoszcz)
Bydgoszcz 2015
Zasady atestacji laboratoriów genetycznych przy Polskim Towarzystwie Medycyny Sądowej i Kryminologii na rok 2016
Polskie Towarzystwo Medycyny Sądowej i Kryminologii (PTMSiK) jest towarzystwem naukowym powołanym w celu zapewnienia jak najwyższego poziomu ekspertyz z zakresu medycyny sądowej i nauk pokrewnych. Atestacja laboratoriów genetycznych organizowana przez Komisję Genetyki Sądowej PTMSiK jest jednym ze środków prowadzących do osiągnięcia tego celu.
- Wprowadzenie
- Organ przygotowujący atestację
1.1. Organem przygotowującym atestację laboratoriów genetycznych jest Komisja Genetyki Sądowej Polskiego Towarzystwa Medycyny Sądowej i Kryminologii, zwana dalej Komisją.
1.2. Za prawidłowy przebieg procedur atestacyjnych odpowiedzialny jest Przewodniczący Komisji powołany przez Zarząd Główny PTMSiK.
1.3. Bieżące informacje dotyczące atestacji laboratoriów genetycznych ogłaszane są na łamach „Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii” oraz na stronie internetowej Komisji (http://www.ptmsik.pl/komisja-genetyki-sadowej.html).
- Cel atestacji
2.1. Celem atestacji jest standaryzacja metod i procedur stosowanych w laboratoriach, standaryzacja nomenklatury, ocena prawidłowości wyników otrzymywanych w poszczególnych laboratoriach oraz eliminacja błędów mogących prowadzić do niewłaściwego genotypowania, interpretacji i wnioskowania.
2.2. Atestacja przeprowadzana jest w zakresie badań śladów biologicznych oraz badań dotyczących ustalania pokrewieństwa, w tym ojcostwa.
- Uczestnicy i terminy atestacji
3.1. Uczestnikami atestacji mogą być laboratoria genetyczne działające przy uniwersyteckich Katedrach i Zakładach Medycyny Sądowej oraz przy Instytucie Ekspertyz Sądowych, laboratoria kryminalistyczne Policji oraz inne placówki spełniające kryteria przedstawione w pkt. 3.2 i 3.3.
3.2. Laboratoria biorące udział w atestacji są zobowiązane do złożenia na piśmie na ręce Przewodniczącego Komisji chęci przystąpienia do atestacji, nie później jednak niż na jeden miesiąc przed terminem określonym w punkcie 4.3.
3.3. Warunkiem poddania się atestacji jest lokalizacja laboratorium na terenie Polski i samodzielne przeprowadzenie przez to laboratorium całego procesu badawczego, co musi być potwierdzone pisemnym oświadczeniem kierownika atestowanego laboratorium lub osoby reprezentującej laboratorium. Jednocześnie laboratorium biorące udział w atestacji zobowiązane jest do uiszczenia opłaty w kwocie 700 PLN, przelewem na konto PTMSiK, z dopiskiem „atestacja 2016”:
Kredyt Bank S.A. III Oddział w Poznaniu
Numer rachunku bankowego: 21 1500 1621 1213 6001 1805 0000
Z opłaty zwolnione są laboratoria referencyjne przygotowujące próbki do atestacji.
3.4. Przewodniczący Komisji może zarządzić wizytację w celu zweryfikowania, czy atestowane laboratorium spełnia wymagania techniczne przedstawione w punkcie 3.3.
3.5. Każde laboratorium biorące udział w atestacji oznaczane jest indywidualnym numerem. Numer ten służy identyfikacji laboratorium w procesie atestacji oraz zakodowaniu wyników tego laboratorium i jest podawany do wiadomości przez Przewodniczącego Komisji jedynie danemu laboratorium.
- Przygotowanie i wysyłka próbek do atestacji
4.1. Przygotowaniem zestawów próbek do atestacji zajmuje się laboratorium referencyjne wyznaczone przez Przewodniczącego Komisji. Próbki przygotowywane są w zestawach liczących tyle próbek, ile jest laboratoriów zgłoszonych do atestacji, dodatkowo zabezpiecza się trzy zestawy próbek kontrolnych.
4.2. Skład próbek do atestacji zatwierdza każdorazowo Przewodniczący Komisji wspólnie z pracownikiem laboratorium referencyjnego. Z powyższych czynności sporządzany jest protokół.
4.3. Zestawy próbek atestacyjnych są wysłane w dniu 15.01.2016 r. za pomocą przesyłek poleconych jednocześnie do wszystkich laboratoriów biorących udział w atestacji na nazwisko kierownika lub osoby reprezentującej laboratorium.
- Atestacja w zakresie badań śladów biologicznych
- Próbki
5.1. Zestaw próbek do atestacji w zakresie badań śladów biologicznych obejmuje:
Trzy próbki określane jako „ślady biologiczne” – mogą to być plamy krwi, nasienia, śliny lub innego materiału biologicznego, przy czym próbki te mogą stanowić mieszaniny pochodzące od maksymalnie trzech osób, mogą zawierać zarówno materiał ludzki, jak i zwierzęcy, oraz mogą być przygotowane na dowolnych podłożach;
Trzy próbki określane jako „materiał porównawczy” – mogą to być plamy ludzkiej krwi na tkaninie bawełnianej lub bibule, wykonane z 50 mikrolitrów pełnej krwi bądź też wymazy z jamy ustnej pobrane za pomocą odpowiednich zestawów, przy czym każda plama lub wymaz pochodzi od jednej osoby. W przypadku, kiedy „materiał porównawczy” zostanie przygotowany w postaci wymazów, laboratorium referencyjne jest zobowiązane do przygotowania wymazów w sposób, który zapewni wystarczające ilości DNA dla analiz przewidzianych w regulaminie atestacji.
- Zakres i wyniki badań identyfikacyjnych
6.1. Laboratorium biorące udział w atestacji śladów biologicznych zobowiązane jest do prawidłowego oznaczenia markerów w następującym, podstawowym zakresie:
DNA autosomalny: układy D3S1358, D8S1179, D16S539, D18S51, D21S11, FGA, TH01, vWA, D2S1338, D19S433, D1S1656, D12S391, D10S1248, D22S1045, D2S441 oraz marker płci (locus amelogeniny).
Warunkiem uzyskania atestu PTMSiK w zakresie podstawowym jest prawidłowe oznaczenie wszystkich badanych próbek w zakresie obowiązkowym oraz uzyskanie prawidłowych wyników obliczeń statystycznych (LR) dla profili nie zawierających mieszanin.
6.2. Laboratorium uczestniczące w atestacji może wystąpić o uzyskanie dodatkowych atestów w zakresie: badań wstępnych, poszerzonego zestawu układów STR, markerów nieautosomalnych (Y-STR i mtDNA), analizy statystycznej mieszanin oraz interpretacji uzyskanych danych:
- zakres badań wstępnych podlegających atestacji obejmuje: badania w kierunku ustalenia obecności ludzkiej krwi, ludzkiego nasienia i śliny. Przedstawiając wyniki badań wstępnych należy w tabeli w punkcie 1 Załącznika nr 1 podać również informację o stosowanych metodach badawczych.
- poszerzony zestaw autosomalnych układów STR obejmuje: Penta D, Penta E, ACTBP2, D5S818, D13S317, D7S820, TPOX, CSF1PO, D10S2325, D21S2055, D5S2500, D8S1132, D4S2366, D6S474, D2S1360, D7S1517, D3S1744. Uzyskanie atestu warunkowane jest prawidłowym oznaczeniem genotypu wszystkich układów z zestawu rozszerzonego, które zostały poddane badaniu w danym laboratorium.
- zakres oznaczeń Y-STR obejmuje układy: DYS19, DYS385, DYS389I/II, DYS390, DYS391, DYS392, DYS393, DYS437, DYS438, DYS439, DYS448, DYS456, DYS458, DYS635, GATA H4.1, DYS643, DYS570, DYS481, DYS576, DYS549, DYS533;
- zakres oznaczeń mitochondrialnego DNA (mtDNA): pełny region kontrolny (16024-576) lub jego mniejsze fragmenty, np. HVS I (16024–16365), HVS II (73–340), dla próbek referencyjnych oraz śladów biologicznych nie będących mieszaninami.
Aby uzyskać atest na jedno lub więcej z wymienionych wyżej badań dodatkowych laboratorium musi:
- wskazać potrzebę uzyskania atestu przez zaznaczenie odpowiedniego pola w Załączniku nr 1.
- uzyskać prawidłowy wynik dla danego typu badań i prawidłowo go zinterpretować
Laboratorium, które nie przedstawiło prawidłowych wyników genotypowania i obliczeń dla wszystkich próbek w zakresie podstawowym nie może również uzyskać atestu na badania opcjonalne.
6.3. Wyniki badań genetycznych muszą zostać podane w postaci genotypów lub haplotypów (w przypadku markerów haploidalnych), przy czym nazwy alleli muszą być zgodne z aktualnymi zaleceniami Międzynarodowego Towarzystwa Genetyki Sądowej (ISFG).
6.4. Dokonując obliczeń statystycznych w przypadku śladów zawierających DNA od jednej osoby należy wykonać obliczenia LR. W przypadku śladów pochodzących od więcej niż jednej osoby należy wykonać obliczenia LR i/lub RMNE. Obliczenia należy wykonać bez uwzględniania współczynnika wsobności populacji (Fst=0). Podając wyniki obliczeń w tabeli w punkcie 5. Załącznika nr 1 należy wymienić oprogramowanie, które zostało użyte do wykonania obliczeń lub opisać metodykę obliczeń. Wszelkie obliczenia statystyczne dla loci autosomalnych należy wykonywać w oparciu o bazę danych częstości alleli która jest dostępna na stronie Komisji Genetyki Sądowej PTMSiK, w dziale poświęconym zasadom aktualnej atestacji.
Metodyka obliczeń wartości LR i RMNE rekomendowana przez Komisję Genetyki Sądowej PTMSiK zawarta jest w następującej publikacji:
Schneider PM, Fimmers R, Keil W, Molsberger G, Patzelt D, Pflug W, Rothämel T, Schmitter H, Schneider H, Brinkmann B. The German Stain Commission: recommendations for the interpretation of mixed stains. Int J Legal Med. 2009 Jan;123(1):1-5. (doi: 10.1007/s00414-008-0244-4)
http://www.gednap.org/GEDNAP_en/Information/MixedStainsSCrec.pdf
Obliczenia statystyczne dla markerów haploidalnych należy wykonywać w oparciu o bazy danych YHRD (dla chromosomu Y) oraz EMPOP (dla mtDNA). Wynik obliczeń powinien zawierać informację o częstości danego haplotypu w populacji Polski i wersji bazy danych, z której korzystano. Ponadto dopuszczalne jest zamieszczenie informacji o częstości haplotypu w innej populacji, jeżeli ma to znaczenie dla interpretacji danych.
Laboratorium dokonujące interpretacji słownej wyników obliczeń statystycznych musi dostarczyć informację opisującą związek poszczególnych zakresów wartości liczbowych (LR lub RMNE) ze stosowaną kwalifikacją opisową (np. jaka wartość LR odpowiada sformułowaniu „wysokie prawdopodobieństwo”).
6.5. Laboratoria biorące udział w atestacji w zakresie śladów biologicznych zobowiązane są do dostarczenia dokumentacji w formie komputerowych wydruków elektroforegramów zawierających nazwę allelu i wysokość wszystkich pików za wyjątkiem pików uznanych za stutter lub niższych niż zadeklarowany poziom szumów, wraz z binami i drabinami allelicznymi. Wydruki powinny zostać wykonane w taki sposób aby umożliwić weryfikację wyników zawartych w tabelach (Załącznik 1). W przypadku analiz mitochondrialnego DNA laboratoria są zobowiązane do dostarczenia dokumentacji w formie wydruków elektroforegramów zawierających wyniki sekwencjonowania obu nici mitochondrialnego DNA (H i L).
Dokumentacja powinna być jasno i jednoznacznie opisana w taki sposób, aby nie było wątpliwości co do oznaczenia danej próbki oraz analizowanego układu.
6.6. Końcowe wyniki należy podać przez komputerowe wypełnienie formularza stanowiącego Załącznik nr 1.
6.7. Wypełniony Załącznik nr 1 (zgodnie z punktem 6.4.) oraz dokumentację wyników (zgodnie z punktem 6.3.) należy nadesłać w dwóch egzemplarzach umieszczonych w oddzielnych, zamkniętych kopertach do Przewodniczącego Komisji do dnia 31.03.2016 r. Liczy się data stempla pocztowego. Kolejne strony dokumentacji winny być ponumerowane i podpisane przez kierownika laboratorium.
6.8. Laboratorium uczestniczące w atestacji może przeprowadzić badania w zakresie szerszym niż zakres atestu, który chce otrzymać, np. w celu walidacji nowej metody. W takim przypadku należy wpisać wyniki przeprowadzonych badań w odpowiednią tabelę w Załączniku nr 1, i zaznaczyć w odpowiednim miejscu, że wyniki te nie podlegają atestacji.
6.9. W interesie laboratorium wykonującego analizę dla potrzeb atestacji jest zabezpieczenie niewykorzystanych części próbek do ewentualnych badań kontrolnych, które mogą być wykonane na wniosek laboratorium lub Przewodniczącego Komisji w przypadku, jeśli zaistnieją wątpliwości co do interpretacji wyników tej analizy.
- Zasady interpretacji i oceny wyników oraz wydawania atestów w zakresie badań śladów biologicznych
7.1. Oceny wyników atestacji dokonuje Komisja po upływie terminu nadsyłania wyników. Ocena taka powinna zostać wykonana nie później niż w ciągu miesiąca od upłynięcia tego terminu.
7.2. Podstawą do oceny wyników atestacji są wyniki badań referencyjnych.
7.3. W ramach oceny wyników badań atestacyjnych poszczególnych laboratoriów dokonywana jest analiza nadesłanych wydruków z wynikami dla poszczególnych układów oraz ocena konkluzji.
7.4. W przypadku występowania wśród próbek atestacyjnych mieszaniny materiału genetycznego laboratoria poddające się atestacji zobowiązane są raportować wystąpienie takiej mieszaniny, jeśli składnik mniejszościowy stanowi co najmniej 20% mieszaniny. Niewykrycie lub nieuwzględnienie takiej mieszaniny w raporcie uznawane jest za błąd. W przypadku zaistnienia heteroplazmii sekwencji w mitochondrialnym DNA, laboratoria zobowiązane są wykazać jej obecność jeśli zawartość mniejszościowego wariantu nukleotydowego stanowi co najmniej 20%. W przypadku zaistnienia heteroplazmii długości, laboratorium powinno wykazać w Tabeli 4 Załącznika nr 1 wariant większościowy. Opcjonalnie, laboratorium może wykazać warianty mniejszościowe w polu „Uwagi” pod Tabelą 4.
Nomenklatura wariantów długości mtDNA oraz ogólne zasady dotyczące analizy sekwencji mtDNA zawarte są w najnowszych zaleceniach ISFG przedstawionych w następującej publikacji:
Parson W, Gusmão L, Hares DR, Irwin JA, Mayr WR, Morling N, Pokorak E, Prinz M, Salas A, Schneider PM, Parsons TJ; DNA Commission of the International Society for Forensic Genetics. DNA Commission of the International Society for Forensic Genetics: revised and extended guidelines for mitochondrial DNA typing. Forensic Sci Int Genet. 2014 Nov;13:134-42. doi: 10.1016/j.fsigen.2014.07.010.
7.5. W ocenie wyników atestacji stosowane są następujące kryteria:
- wynik prawidłowy - dla wyników i konkluzji zgodnych z wynikami badań referencyjnych;
- wynik błędny - dla wyników i konkluzji rozbieżnych z wynikami badań referencyjnych, w tym również dla wyników badań, w których nieprawidłowo oceniono obecność mieszaniny materiału genetycznego, lub dla wyników wykazujących rozbieżności z nadesłanymi wydrukami.
Jakikolwiek błąd w zakresie podstawowym (punkt 6.1.) uniemożliwia uzyskanie atestu.
7.6. Laboratorium kwestionujące ocenę wyników badań atestacyjnych może złożyć odwołanie do Przewodniczącego Komisji w ciągu dwóch tygodni od daty ogłoszenia wyników atestacji.
7.7. Wszelkie wątpliwości dotyczące wyników badań atestacyjnych rozstrzygane są przez Komisję przy udziale przedstawiciela laboratorium kwestionującego ocenę wyników atestacji. Rozstrzygnięcie wątpliwości musi nastąpić w ciągu miesiąca od złożenia odwołania.
7.8. Komisja wydaje pisemne atesty dla laboratoriów biorących udział w badaniach atestacyjnych. Laboratorium może otrzymać atest w zakresie podstawowym lub poszerzonym o badania wstępne, dodatkowe autosomalne układy STR, markery nieautosomalne (Y-STR i mtDNA), analizę statystyczną mieszanin oraz interpretację uzyskanych danych o ile w momencie wysyłania wyników zadeklaruje chęć posiadania takiego atestu. Atesty przesyłane są pocztą na adres laboratorium biorącego udział w atestacji.
III. Atestacja w zakresie ustalania pokrewieństwa, w tym ojcostwa
- Próbki
8.1. Zestaw próbek do atestacji w zakresie ojcostwa, może obejmować:
1 próbkę oznaczoną literą „M” – jest to plama krwi matki na tkaninie bawełnianej lub bibule, wykonana ze 100 mikrolitrów pełnej krwi, bądź też wymaz z jamy ustnej, z zastrzeżeniem co do ilości DNA jak w pkt. 5.1.;
co najmniej 1 próbkę oznaczoną literą „D” i ewentualnie numerem porządkowym – jest to plama/plamy krwi dziecka/dzieci na tkaninie bawełnianej lub bibule, wykonana/wykonane ze 100 mikrolitrów pełnej krwi, bądź też wymaz z jamy ustnej, z zastrzeżeniem co do ilości DNA jak w pkt. 5.1.;
co najmniej 1 próbkę oznaczoną literą „P” i ewentualnie numerem porządkowym – jest to plama/plamy krwi domniemanego ojca lub członków jego rodziny na tkaninie bawełnianej lub bibule, wykonana/wykonane ze 100 mikrolitrów pełnej krwi, bądź też wymaz z jamy ustnej, z zastrzeżeniem co do ilości DNA jak w pkt. 5.1.
Badaniom atestacyjnym w ustalaniu innego rodzaju pokrewieństwa mogą być poddane inne, odpowiednio oznaczone próbki materiału biologicznego w postaci plam krwi wykonanych na tkaninie bawełnianej lub bibule ze 100 mikrolitrów pełnej krwi lub wymazów z jamy ustnej, z zastrzeżeniem co do ilości DNA jak w pkt. 5.1.
- Zakres i wyniki badań w ustalaniu pokrewieństwa, w tym ojcostwa
9.1. Badania dla potrzeb atestacji laboratoriów w zakresie ustalania pokrewieństwa, w tym ojcostwa, muszą być przeprowadzane w następującym zakresie:
DNA autosomalny: układy D3S1358, D8S1179, D16S539, D18S51, D21S11, FGA, TH01, vWA, D2S1338, D19S433, D1S1656, D12S391, D10S1248, D22S1045, D2S441 oraz marker płci (locus amelogeniny).
9.2. Wyniki badań genetycznych muszą zostać podane w postaci genotypów, przy czym nazwy alleli muszą być zgodne z aktualnymi zaleceniami ISFG.
9.3. Laboratorium zobowiązane jest podać wyniki atestacji łącznie z szansą ojcostwa (PI) i prawdopodobieństwem ojcostwa (p) obliczonymi w oparciu o bazę danych częstości alleli dostępną na stronie internetowej Komisji wraz z informacją o wykorzystanej metodyce obliczeń statystycznych.
Obliczenia statystyczne dla Y-STR należy wykonywać w oparciu o bazę danych YHRD. Wynik obliczeń powinien zawierać informację o częstości danego haplotypu w populacji Polski i wersji bazy danych, z której korzystano. Ponadto dopuszczalne jest zamieszenie informacji o częstości haplotypu w innej populacji, jeżeli ma to znaczenie dla interpretacji danych.
9.4. Wartość szansy ojcostwa (PI) wymagana, aby wyniki atestacji zostały uznane za prawidłowe, w przypadku potwierdzenia ojcostwa musi wynosić co najmniej 1 000 000, a wykluczenie ojcostwa musi być wykazane co najmniej w 4 loci genowych.
Jeśli podstawowy zestaw markerów (punkt 9.1.) nie pozwala na potwierdzenie lub wykluczenie ojcostwa, zakres badań musi być poszerzony o dodatkowe układy z zakresu podanego w p. 6.2.
9.5. Laboratoria biorące udział w atestacji w zakresie ustalania pokrewieństwa, w tym ojcostwa, zobowiązane są do dostarczenia dokumentacji w formie komputerowych wydruków elektroforegramów zawierających nazwę allelu i wysokość wszystkich pików za wyjątkiem pików uznanych za stutter lub niższych niż zadeklarowany poziom szumów wraz z binami lub drabinami alleli, umożliwiających weryfikację otrzymanych wyników.
Dokumentacja powinna być jasno i jednoznacznie opisana w taki sposób, aby nie było wątpliwości, co do oznaczenia danej próbki oraz analizowanego układu.
9.6. Końcowe wyniki należy podać przez wypełnienie formularza stanowiącego Załącznik nr 2.
9.7. Wypełniony formularz (zgodnie z punktem 9.6.) oraz dokumentację wyników (zgodnie z punktem 9.5.) należy nadesłać w dwóch egzemplarzach umieszczonych w oddzielnych, zamkniętych kopertach do Przewodniczącego Komisji do dnia 31.03.2016 r. Liczy się data stempla pocztowego. Kolejne strony dokumentacji winny być ponumerowane i podpisane przez kierownika laboratorium.
9.8. W interesie laboratorium wykonującego analizę dla potrzeb atestacji jest zabezpieczenie niewykorzystanych części próbek do ewentualnych badań kontrolnych, które mogą być wykonane na wniosek laboratorium lub Przewodniczącego Komisji w przypadku, jeśli zaistnieją niezgodności co do interpretacji wyników tej analizy.
- Zasady interpretacji i oceny wyników oraz wydawania atestów w zakresie ustalania pokrewieństwa, w tym ojcostwa
10.1. Oceny wyników atestacji dokonuje Komisja po upływie zakreślonego w punkcie 9.7. terminu nadsyłania wyników. Ocena taka powinna zostać wykonana w ciągu miesiąca od upłynięcia tego terminu.
10.2. Podstawą do oceny wyników atestacji są badania referencyjne.
10.3. W ocenie wyników atestacji stosowane są następujące kryteria:
- wynik prawidłowy - dla wyników i konkluzji zgodnych z wynikami badań referencyjnych oraz dla wartości szansy ojcostwa (PI) przekraczających 1 000 000 w przypadku wyniku wskazującego na potwierdzenie ojcostwa albo przy uzyskaniu niezgodności w co najmniej 4 układach w przypadku wyniku wskazującego na wykluczenie ojcostwa;
- wynik błędny - dla wyników i konkluzji rozbieżnych z wynikami badań referencyjnych lub wyniku niespełniającego podanych powyżej wymogów wyniku w zakresie szansy ojcostwa (PI) albo liczby układów z niezgodnością.
W przypadku interpretacji wyników Y-STR, jeśli nie jest możliwe uzyskanie PI wyższego niż 1 000 000, należy przedstawić interpretację słowną uzyskanego wyniku obliczeń statystycznych wraz z informacją o zależności pomiędzy stosowanymi sformułowaniami a zakresem wartości możliwych do uzyskania w obliczeniach statystycznych.
Przy zastosowaniu układów multipleksowych obowiązuje podanie genotypów wszystkich układów wchodzących w skład używanego zestawu i uwzględnienie ich w obliczeniach statystycznych.
Jakikolwiek błąd w genotypowaniu uniemożliwia uzyskanie atestu.
10.4. W ramach oceny wyników badań atestacyjnych poszczególnych laboratoriów dokonywana jest analiza nadesłanych wydruków z wynikami dla poszczególnych układów oraz ocena konkluzji i obliczeń statystycznych.
10.5. Laboratorium kwestionujące ocenę wyników badań atestacyjnych może złożyć odwołanie do Przewodniczącego Komisji w ciągu dwóch tygodni od daty ogłoszenia wyników atestacji.
10.6. Wszelkie wątpliwości dotyczące wyników badań atestacyjnych rozstrzygane są przez Komisję przy udziale przedstawiciela laboratorium kwestionującego ocenę wyników atestacji. Rozstrzygnięcie wątpliwości musi nastąpić w ciągu miesiąca od złożenia odwołania.
10.7. Komisja wydaje pisemne atesty dla laboratoriów biorących udział w badaniach atestacyjnych i przesyła je pocztą na adres danego laboratorium.
- Zasady informowania o wynikach atestacji
- Zasady informowania o wynikach atestacji
11.1. Wyniki badań atestacyjnych omawiane są na spotkaniu zwoływanym przez Przewodniczącego Komisji po zakończeniu atestacji, na które zapraszani są przedstawiciele wszystkich atestowanych laboratoriów. W czasie spotkania prezentowane są prawidłowe wyniki badań atestacyjnych i ewentualne błędy ujawnione w czasie oceny atestacji (bez podawania nazw laboratoriów).
11.2. Wyniki atestacji ogłaszane są na łamach „Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii” oraz na stronie internetowej Komisji, a także podawane są do wiadomości Ministerstwa Sprawiedliwości, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Prokuratur Okręgowych, Prezesów Sądów Okręgowych i Dziekanów Naczelnej Rady Adwokackiej.
Atestacja PTMSiK 2016 - Załącznik nr 1.doc
Atestacja PTMSiK 2016 - Załącznik nr 2.doc
